Τρίτη 19 Μαρτίου 2024

Σαρακοστιανή… συμβουλή - «Κ.Π.»

 

Σαρακοστιανή…  συμβουλή  
 
Δὲν εἶναι εὐγενικό, οὔτε συνετό, οὔτε σωστὸ νὰ λέμε, δὲν πρέπει νὰ λέμε εὔκολα καί ἀδιάκριτα καὶ μάλιστα στὸν καθένα:
Τὶς σκέψεις μας καὶ τὰ συναισθήματά μας.
Τὰ σχέδιά μας πρὶν ἀκόμη ὁλοκληρωθοῦν.
Τὰ θέματα ποὺ ἀφοροῦν τὴν οἰκογένειά μας.
Τὶς καλὲς πράξεις καὶ τὰ κατορθώματά μας.
Τὶς καλοσύνες καὶ τὶς ἐλεημοσύνες μας.
Τὸν πνευματικό μας ἀγώνα καὶ τὴν ἄσκηση στὴν ἀρετή.
Τὶς πνευματικές μας γνώσεις χωρὶς βίωμα καὶ ἐμπειρία.
Τὰ ἀρνητικὰ σχόλια, τίς κριτικές καὶ τὶς πληροφορίες γιὰ τοὺς ἄλλους.
Τὰ μυστικὰ ποὺ κάποιοι μᾶς ἐμπιστεύθηκαν.
Οὔτε περιαυτολογοῦμε καυχώμενοι γιὰ ὅ,τι καλὸ δικό μας. Οὔτε προσβάλλουμε διαδίδοντας ὅ,τι κακὸ γιὰ τὸν ἄλλο. Οὔτε βλασφημοῦμε τὰ Θεῖα, Θεὸς φυλάξοι… Τὰ λόγια εἶναι φτερά, τὰ παίρνει ὁ ἄνεμος, πετοῦν γρήγορα. Στὴν πορεία τους ἢ χάνονται ἢ δυστυχῶς πολλαπλασιάζονται ἀλλοιωμένα. Τὰ λόγια μας πρέπει νὰ εἶναι μέλι, ὄχι δηλητήριο. «Εἴς τις ἐν λόγω οὐ πταίει, οὖτος τέλειος ἀνὴρ (ἄνθρωπος)».

Εσωτερική ἡσυχία μέσα στὴν ἐξωτερική ἀνησυχία - Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης

Σὲ μία Σκήτη δύο γεροντάκια πῆραν ἕνα γαϊδουράκι ποὺ εἶχε ἕνα κουδουνάκι. Ἕνας νέος μὲ ἡσυχαστικές τάσεις παραπονιόταν γιὰ τὸ κουδουνάκι ποὺ εἶχε τὸ ζῶο καὶ πῆρε ὅλους τους Κανόνες, γιὰ νὰ ἀποδείξη ὅτι δὲν ἐπιτρέπεται νὰ ἔχουν γαϊδουράκι στὴν Σκήτη! Οἱ ἄλλοι Πατέρες εἶπαν ὅτι δὲν τούς ἐνοχλεῖ. Τοῦ λέω: «Δὲν φθάνει ἐκεῖ πέρα ποῦ δὲν μᾶς ἀπασχολοῦν τὰ γεροντάκια, ἀλλὰ ἐξυπηρετοῦνται μὲ τὸ γαϊδουράκι; Ἄν δὲν εἶχε κουδουνάκι καὶ τὸ ἔχαναν, θὰ ἔπρεπε νὰ πᾶμε ἐμεῖς νὰ τὸ βροῦμε. Παρα­πονιόμαστε κιόλας;». Ἄν δὲν ἔχουμε ἔτσι καλούς λογισμούς καὶ δὲν ἀξιοποιήσουμε τὰ πάντα στὰ πνευματικά, τότε καὶ σὲ Ἁγίους κοντά νὰ πᾶμε, δὲν θὰ κάνουμε προκοπή. Βρέθηκα λ.χ. σὲ στρατόπεδο; Νὰ ἀξιοποιήσω τὴν σάλπιγγα σάν καμπάνα καὶ τὸ ὅπλο νὰ μοῦ θυμίζη τὰ πνευματικά ὄπλα κατὰ τοῦ διαβόλου. Ἐὰν δὲν τὰ ἀξιοποιήσουμε ὅλα στὰ πνευματικά, θὰ μᾶς ἐνοχλῆ ἀκόμη καὶ ἡ καμπάνα. Ἤ ἐμεῖς θὰ τὰ ἀξιοποιήσουμε ἤ ὁ διάβολος θὰ τὰ ἐκμεταλλευθῆ.

Το Μπουρανί στον Τύρναβο - Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος

Προσπαθούν ορισμένοι κάποια δρώμενα που συμβαίνουν σε διάφορα μέρη της Ελλάδος την περίοδο των Αποκρεών να τα συνδέσουν με αρχαίες ελληνικές εορτές.

Τα πράγματα όμως δεν είναι έτσι.

Για παράδειγμα το Μπουρανί στον Τύρναβο παρουσιάζεται ως πανάρχαια Διονυσιακή εορτή.

Ξεχνούν όμως να αναφέρουν πως το Μπουρανί ξεκίνησε μετά το 1770 από τους Αρβανίτες που εγκατέστησε στον Τύρναβο ο Σουλτάνος.

Η λέξη Μπουρανί προέρχεται από την Ιρανική κουζίνα και μέσω των Τούρκων ήρθε και σε εμάς και σημαίνει το σπανακόρυζο.

Το αρχικό δρώμενο ήθελε φαγοπότι και τον περισσότερο μεθυσμένο να ανακηρύσσεται βασιλιάς και να τον περιφέρουν στα σοκάκια είτε στους ώμους είτε ανάποδα επάνω σε γάϊδαρο. Οι άλλοι μεθυσμένοι τον επευφημούσαν με χυδαιολογίες.

Αν ο χειμώνας έλεγε ...

 

Θα κάνει τη ζωή των ολίγων κατεχόντων κόλαση - Αριστοτέλης Ωνάσης

"Θα 'ρθει μία μέρα, που η απληστία της ιδιοκτησίας, του πλούτου και της έπαρσης, θα αποθηκευτεί στις Τράπεζες, στις πολυεθνικές και σε τόσο λίγους, που οι πολλοί μη κατέχοντες, θα ξεσπάσουν σαν θεομηνία που θα κάνει τη ζωή των ολίγων κατεχόντων κόλαση"

Αριστοτέλης Ωνάσης

Χ. Μ. Ο. 80 Χρόνια Ιστορίας, 80 Χρόνια Φως Χριστού! Πρόσκληση επετειακής εκδήλωση...



80 χρονιά Ιστορίας! 80 χρονιά Φως Χριστού!
 
Οι Xριστιανικές Μαθητικές Ομάδες με αφορμή τη συμπλήρωση 80 και πλέον χρόνων από την ίδρυσή τους, διοργανώνουν την πιο λαμπρή εκδήλωση των τελευταίων ετών! Ομαδόπουλα και στελεχη, παλαιά και νέα, ελάτε στη γιορτή μας! Σάββατο 20 Απριλίου 2024, σας προσκαλούμε σε μία μοναδική συνάντηση στο κτήριο του Αποστόλου Παύλου, οδός Καρυτσή 14, στην Αθήνα!
 
Πλούσιο φωτογραφικό υλικό, μελωδίες που τραγουδήσαμε στις κατασκηνώσεις μας και τις ομάδες μας, εμπειρίες που ζήσαμε και ζούμε, σας περιμένουν, σε ένα απόγευμα γεμάτο Ιστορία! 

Επετειακή Εκδήλωση για την εθνική εορτή της 25ης Μαρτίου

Η Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας, τιμώντας την επέτειο της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821, διοργανώνει επετειακή εκδήλωση με τίτλο: «Της Λευτεριάς Μορφές».

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί:

  • Στο Αγρίνιο, το Σάββατο 23 Μαρτίου 2024 και ώρα 06:00’ το απόγευμα, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Παπαστρατείου Μεγάρου και
  • Στην Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου την Δευτέρα 25 Μαρτίου 2024 και ώρα 06:00’ το απόγευμα, στο Αμφιθέατρο της Περιφερειακής Ενότητος Αιτωλοακαρνανίας (πρώην Νομαρχία).

Τα μέλη των τμημάτων θεάτρου, χορωδίας και παραδοσιακών χορών του Τομέα Πολιτισμού της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας θα παρουσιάσουν:

  • Θεατρικούς Μονολόγους « Οι Ήρωές μας μιλούν »,
  • Επετειακά τραγούδια από τη χορωδία και το μουσικό σχήμα της Μητροπόλεως Psalterio ensemble.
  • Παραδοσιακούς χορούς.

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΗΣ ΠΑΤΡΩΝ - ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΩΝ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΩΝ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΗΣ ΠΑΤΡΩΝ

ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΩΝ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Εις τον ως άνω Ιερό Ναό θα τελούνται δύο Ακολουθίες των Χαιρετισμών:
α) 3.30 μ.μ. έως 4.30 μ.μ.
β) 7.00 μ.μ. έως 8.30 μ.μ
 

Μνήμη των ομοζύγων Αγίων Χρυσάνθου και Δαρείας (19 Μαρτίου)


Σήμερα, η Αγία μας Εκκλησία τιμά τη μνήμη των συζύγων αγίων μαρτύρων Χρυσάνθου και Δαρείας και μάς υπενθυμίζει, μέσω του ζεύγους αυτού, ότι στο δρόμο προς την αγιότητα δεν υπάρχουν διακρίσεις και αποκλεισμοί, αφού αποδεδειγμένα πολλοί συνάνθρωποί μας, ακολουθώντας είτε τη μοναστική οδό είτε τον έγγαμο βίο, αξιώθηκαν να συμπεριληφθούν στη χορεία των Αγίων της Εκκλησίας. Αρκεί ο άνθρωπος να σηκώνει τον προσωπικό του σταυρό με υπομονή, αγάπη και ταπείνωση.
Ο Άγιος Χρύσανθος ήταν γιος ειδωλολάτρη συγκλητικού και έζησε στην Αλεξάνδρεια κατά τους χρόνους του βασιλιά Νουμεριανού, γύρω στο 285 μ.Χ.

Δευτέρα 18 Μαρτίου 2024

Εγώ είμαι το φως του κόσμου - Cantalamessa Raniero

 

Εγώ είμαι το φως του κόσμου

Cantalamessa Raniero

Σε αυτά τα κηρύγματα της Σαρακοστής, προτείναμε να διαλογιστούμε πάνω στο μεγάλο “Εγώ είμαι” που προφέρει ο Ιησούς στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη. Ωστόσο, τίθεται ένα ερώτημα σχετικά με αυτά: εκφωνήθηκαν πράγματι από τον Ιησού ή οφείλονται σε μεταγενέστερο προβληματισμό του Ευαγγελιστή, όπως και πολλά μέρη του τέταρτου Ευαγγελίου; Η απάντηση που θα έδιναν σήμερα σχεδόν όλοι οι ερμηνευτές στο ερώτημα αυτό είναι το δεύτερο. Είμαι πεπεισμένος, ωστόσο, ότι οι δηλώσεις αυτές είναι “του Ιησού” και θα προσπαθήσω να εξηγήσω το γιατί.

Υπάρχει μια ιστορική αλήθεια και μια αλήθεια που μπορούμε να ονομάσουμε πραγματική ή οντολογική. Ας πάρουμε τη διαβεβαίωση του Ιησού: “Εγώ είμαι η οδός, η αλήθεια και η ζωή” (Ιωάν. 14:6). Αν, λόγω κάποιας απίθανης νέας ανακάλυψης, μάθουμε ότι η φράση αυτή πράγματι εκφωνήθηκε ιστορικά από τον επίγειο Ιησού, αυτό δεν θα αποδείκνυε ότι είναι αληθινή (το πρόσωπο που την εκφώνησε θα μπορούσε να εξαπατά τον εαυτό του!). Αυτό που την κάνει “αληθινή” είναι ότι -στην πραγματικότητα και πέρα από κάθε ιστορικό ενδεχόμενο- αυτός είναι η οδός, η αλήθεια και η ζωή.

Μητροπολίτης Ταμασού Ησαΐας: "θα πράξω, ό,τι μου υπαγορεύει η αρχιερατική μου συνείδηση, ώστε να επικρατήσει η κάθαρση και η στήριξη, όλων εκείνων των ψυχών, οι οποίες ταλανίζονται."

Προς
το Χριστεπώνυμο Πλήρωμα
της Μητροπολιτικής Περιφέρειας
Ταμασού και Ορεινής
Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,

«Ἐκ γάρ πολλῆς θλίψεως καί συνοχῆς καρδίας» (Β΄ Κορ. β΄4), απευθύνομαι προς όλους σας, ένεκα και του Εσπερινού της Συγχωρήσεως, εξαιτίας των όσων προέκυψαν, εκ της όλης αναστροφής ενοίκων της Ιεράς Μονής Οσίου Αββακούμ στο Φτερικούδι, και δεινά ταλαιπωρούν τις συνειδήσεις του Χριστεπωνύμου Πληρώματος της Μητροπολιτικής μας Περιφέρειας, και όχι μόνο.

Αναμφίβολα, ουδείς αναπαύεται εκ του σκανδάλου τούτου και των συνεπειών του. Πολύ περισσότερο, ο ευσεβής Κλήρος και λαός της Εκκλησίας μας και εκείνοι, τους οποίους έταξε ο Κύριος να ποιμαίνουν τον λαό του.

Και, εκ καρδίας, καταθέτω, ότι, προσωπικά, συνέχομαι από «θλίψιν βαρυτάτην, ἄχρι θανάτου». Και τούτο, διότι, «κρίμασιν οἷς οἶδε Κύριος», εις εμέ έλαχε ο κλήρος αυτά τα δυσήκουστα να επισυμβαίνουν στην Επισκοπή μου και ο αντίκτυπος όλων αυτών των τραγικών γεγονότων να πλήττει και να λογίζεται και στο πρόσωπό μου.

Ωστόσο, το σκάνδαλο, το οποίο αποκαλύφθηκε, συνιστά δοκιμασία, η οποία επιμερίζεται σε όλους και, προπάντων, στους Ποιμένες της Εκκλησίας μας.

ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΚΑΙ ΡΑΜΑΖΑΝΙ ΜΙΑ ΣΥΓΚΡΙΣΗ - Ιωάννης Σπιτέρης

ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΚΑΙ ΡΑΜΑΖΑΝΙ

ΜΙΑ ΣΥΓΚΡΙΣΗ

Φέτος, η Ορθόδοξη Τεσσαρακοστή και το Δυτικό Πάσχα (εδώ στην Ελλάδα οι Καθολικοί εορτάζουν το Πάσχα με τους Ορθοδόξους) συμπίπτουν σχεδόν με το ισλαμικό Ραμαζάνι. Στο ισλαμικό ημερολόγιο, το Ραμαζάνι, με βάση την παρατήρηση της σελήνης, πέφτει στον ένατο μήνα του ισλαμικού έτους και διαρκεί 29 ή 30 ημέρες. Φέτος έχει αρχίσει ήδη στις 10 Μαρτίου και θα τελειώσει στις 08 Απριλίου.

Σύμφωνα με την ισλαμική πρακτική, το Ραμαζάνι είναι ο μήνας κατά τον οποίον ασκείται νηστεία, σε ανάμνηση της πρώτης αποκάλυψης του Κορανίου στον Μωάμεθ.

Εδώ και ένα χρόνο, στο μοναστήρι μας ζουν δύο συνάδελφοι καπουτσίνοι από την Ινδονησία, την πολυπληθέστερη μουσουλμανική χώρα στον κόσμο (208 εκατομμύρια μουσουλμάνοι). Μιλώντας μαζί τους, μας διηγούνται πως οι μουσουλμάνοι, στη χώρα τους, βιώνουν αυτή την περίοδο.

Ο κόσμος είναι ένας καθρέφτης - Ουίλλιαμ Μέηκπης Θάκερυ

Ο κόσμος είναι ένας καθρέφτης 
και δίνει σε κάθε άνθρωπο 
την αντανάκλαση του δικού του προσώπου.
Ουίλλιαμ Μέηκπης Θάκερυ

ΚΑΘΑΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΡΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΕΤΑΣΙΑ - Γιάννης Πεγιώτης

ΚΑΘΑΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ
ΤΡΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΕΤΑΣΙΑ

1. Για να κάμεις ένα πετάσιν εν έτει χιλιοστω εννιακοσιοστω εβδομηκοστω τριτω επρεπε να έβρεις καλάμια καλα γόμαν αλευριου αυτοσχέδιαν σπάους καλούς ειδικούς για σόζια .Έπρεπεν να συγκεντρώσεις ρουχούθκια μεσαίου βάρους για τον νούρον.Να εχεις σύμμαχον καλόν σχεδιαστήν και κόλλλαν ή νά ιλον καλον για την επένδυσην την βασικήν

    Έναν πετάσιν καλόν την τότε όμορφην παιδικήν εποχήν με βαθμολογία  ανω του αρκετά καλά σόζια.είχεν αξίαν ράβδων χρυσού.

2Εναν πετάσιν μας εν αξιζεν πολλά...

Εναν πετάσιν μας εν αξιζεν πολλά .Επούλαν σας τζιαι εγοραζεν σας πάντα.Όπως τζι η μάππα εισιεν ούλλα τα καλά τζιαι οι βαρκούες μας στην πκιο μεάλην λάντα.

Το γαϊτανάκι

Το γαϊτανάκι αποτελεί παραδοσιακή γιορτή αγροτικών κυρίως περιοχών. Σύμφωνα με την παράδοση συμβολίζει το πνεύμα συναδέλφωσης, αγάπης και ομόνοιας.

Ο παραδοσιακός αυτός χορός, πέρασε στη χώρα μας από τους πρόσφυγες του Πόντου και της Μικράς Ασίας.

Συμβολίζει τον κύκλο της ζωής, από τη χαρά στη λύπη, από το χειμώνα στην άνοιξη, από τη ζωή στο θάνατο, αλλά και το αντίθετο.

Η Ακολουθία του Μεγάλου Αποδείπνου


Η Ακολουθία του Μεγάλου Αποδείπνου

Διαβάστε ολόκληρη την 

Ακολουθία του Μεγάλου Αποδείπνου

 εδώ  

Μια αληθινή ιστορία - "συγγνώμη" "ΜΕΤΑΝΟΙΑ"


Μια αληθινή ιστορία

Ρώτησε ο Επίσκοπος τον φίλο του Α.

Ποια είναι η γνώμη σου για τον Α.;

Καλή! Απάντησε, αυτός. Αγωνιστής χριστιανός είναι και προσφέρει και στην Εκκλησία και στους συνανθρώπους του, ό,τι μπορεί.

Ο Επίσκοπος φάνηκε ότι δεν επείσθη.

Πέρασε λίγος καιρός και ο Α. λέει στο φίλο του: Ξέρεις, ήρθε ο Γ. και μου είπε ότι τον έστειλε ο Επίσκοπος να μου ζητήσει συγνώμη! Και απορούσε ο Α. γιατί;!

Ο φίλος του Α. εκείνο το βράδι ευχαρίστησε τον Θεό στην Προσευχή του: Θεέ μου, Σε ευχαριστώ για αυτό που έζησα σήμερα.

Ο Γ.  είχε συκοφαντήσει τον Α στον Επίσκοπο. Ο Επίσκοπος φρόντισε να μάθει την αλήθεια!

Και έστειλε τον Γ. να ζητήσει συγγνώμη από τον αδικημένο Α.!

Ὁ Α’ Κατανυκτικός Ἑσπερινός στήν Πάτρα.

         Στόν κατάμεστο ἀπό κόσμο Ἱερό Ναό τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου Πατρῶν, ἐτελέσθη, τό ἀπόγευμα τῆς Κυριακῆς τῆς Τυρινῆς, ὁ Α’ Κατανυκτικός Ἑσπερινός τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς.
          Στόν Ἑσπερινό, ἐχοροστάτησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, συγχοροστατοῦντος τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου, μέ τήν συμμετοχή πλήθους Ἱερέων τῆς πόλεως τῶν Πατρῶν καί τῆς εὑρυτέρας Μητροπολιτικῆς περιφερείας.
          Ὁ Σεβασμιώτατος μίλησε μέ θέμα: «Τό στάδιον τῶν ἀρετῶν ἠνέωκται, οἱ βουλόμενοι ἀθλῆσαι εἰσέλθετε».


          Ἀνέλυσε θεολογικῶς τά, περί τοῦ σταδίου τῶν πνευματικῶν ἀγωνισμάτων, τῆς ἀπαρχῆς τοῦ ἀγῶνα, τῆς μεγάλης προσπαθείας νά νικήσωμε τά ἐμπόδια καί τά περί τῶν πολλῶν κόπων, ὡς καί τῶν πνευματικῶν φαρμάκων γιά τήν θεραπεία τῶν τραυμάτων καί πληγῶν ἀπό τόν ἀγῶνα αὐτόν, ὣστε νά φθάσωμε νικηταί στό τέρμα καί νά λάβωμε τόν τῆς νίκης στέφανον παρά τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν.

Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος: «Ακραίες ενέργειες αποκλεισμού, αφορισμού και αποβολής δεν έχουν θέση στην Εκκλησία»

«Η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος με την απόφασή της σχετικά με το νομοσχέδιο για την ισότητα στον γάμο και την έμμεση πλην σαφή θεσμοθέτηση του γάμου των ομοφυλοφίλων εξέφρασε ξεκάθαρα και έντιμα την αντίθεσή της όχι ως μια αντιπολιτευτική διάθεση προς αυτή την κυβερνητική πρωτοβουλία, αλλά κυρίως γιατί θεωρούσε ότι το συγκεκριμένο ζήτημα ήταν μια αμφισβήτηση της βιβλικής και πατερικής διδασκαλίας της για τον άνθρωπο, τη φυσιολογία των σχέσεων, τη μορφή της οικογένειας και οπωσδήποτε για την προβολή ενός νέου μοντέλου κοινωνίας, το οποίο δομείται πάνω σ’ ένα νέο αξιακό σύστημα, αυτό του ατομικού φίλαυτου και αποκλειστικού δικαιωματισμού και ευδαιμονισμού.
 
Η στάση αυτή της Εκκλησίας της Ελλάδος, σύμφωνη προς την παράδοσή της, και προς το πρότυπο της παραδοσιακής οικογένειας, αποτελεί μια διδακτική αναφορά προς το ποίμνιό της, το οποίο οφείλει να διδάσκει και να καθοδηγεί, γιατί αυτός είναι ο ρόλος της μέσα στην κοινωνία, η ορθή δηλαδή, κατανόηση του ρόλου και της θέσης του κάθε ανθρώπου στο πλαίσιο των διανθρωπίνων σχέσεών του και η συμβολή του κάθε ανθρώπου στη σωστή δόμηση και ανάπτυξη αυτής της κοινωνίας.

Τα Κούλουμα δεν είναι ...γιορτή... - Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος

Τα Κούλουμα δεν είναι ...γιορτή...
Την Δευτέρα ξεκινά η νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Και βασικά είναι ημέρα αυστηρής νηστείας.
Οι μοναχοί, και αρκετοί λαϊκοί, κάνουν και το «τριήμερο», δηλαδή Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, νηστεία χωρίς τροφή και νερό...
Έτσι, για να γνωρίζουμε γιατί ονομάζουμε την πρώτη εβδομάδα της Τεσσαρακοστής «Καθαρή»...
Για την ετυμολογία της λέξης «Κούλουμα» γράφει ο Άρης Ιωαννίδης:
Διάφορες εκδοχές υπάρχουν για την ετυμολογία της λέξης «Κούλουμα». Ξεκινώντας την περιήγησή μας, ο Νικόλαος Πολίτης, πατέρας της ελληνικής λαογραφίας, υποστήριξε ότι η λέξη προέρχεται από το λατινικό «Cumulus» (κούμουλους, απ’ όπου και η κουμούλα) που σημαίνει αφθονία, σωρός  (καθώς  εκείνη την  ημέρα κουβαλούν στην εξοχή αφθονία τροφίμων) [ΛΚΝ: κούλουμο < κούμουλο `σωρός΄ με αντιμετάθ. [m-l > l-m] < λατ. cumul(us) -ο (πρβ. διαλεκτ. κούμουλο, κουμούλι, κουλούμι `σωρός, ιδ. χώματος΄)], αλλά και το τέλος, το τελείωμα. Με λίγα λόγια σημαίνει το τέλος της Απόκριας.

Η Τεσσαρακοστή είναι αγώνας, άσκηση - Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος

Ένα τροπάριο του Τριωδίου μας υπενθυμίζει τι πρέπει να κάνουμε αυτήν την περίοδο της νηστείας των 40 ημερών.
«Δεῦτε πιστοὶ ἐπεργασώμεθα, ἐν φωτὶ τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ, ὡς ἐν ἡμέρᾳ εὐσχημόνως περιπατήσωμεν, πᾶσαν ἄδικον συγγραφὴν ἀφ' ἑαυτῶν, τοῦ πλησίον ἀφελώμεθα, μὴ τιθέντες πρόσκομμα τούτῳ εἰς σκάνδαλον, ἀφήσωμεν τῆς σαρκὸς τὴν εὐπάθειαν, αὐξήσωμεν τῆς ψυχῆς τὰ χαρίσματα, δώσωμεν ἐνδεέσιν ἄρτον, καὶ προσέλθωμεν Χριστῷ, ἐν μετανοίᾳ βοῶντες· ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἐλέησον ἡμᾶς.»
Ο υμνογράφος μας υπενθυμίζει:
1. Η Τεσσαρακοστή είναι αγώνας, άσκηση. Δεν είναι περίοδος απραγίας.
2. Τα μέσα που χρησιμοποιούμε είναι: η νηστεία (αποχή από το φαγητό), η προσευχή, η μελέτη του λόγου του Θεού, η αυτοκριτική, η μνήμη του θανάτου (χαροποιόν πένθος), η ελεημοσύνη.
3. Ο αγώνας που κάνουμε είναι διπλός. Εσωτερική πνευματική εργασία ώστε να μειώσουμε την επιρροή των αμαρτωλών παθών και να αποκτήσουμε αρετές. Προσπάθεια να βιώσουμε το πνευματικό περιεχόμενο των αρετών.

Η Κυριακή της Τυρινής και ο Α’ Κατανυκτικός Εσπερινός στο Φανάρι

Την Κυριακή της Τυρινής, 17η Μαρτίου 2024, το απόγευμα, η Α.Θ. Παναγιότης ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος χοροστάτησε στον Α’ Κατανυκτικό Εσπερινό (Εσπερινό της Συγχωρήσεως), στον πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό. Στο τέλος οι παρευρεθέντες Αρχιερείς, οι πατέρες της Πατριαρχικής Αυλής, κληρικοί, μοναχοί και μοναχές, Άρχοντες Οφφικιάλιοι, καθώς και ο πιστός λαός ζήτησαν και έλαβαν από τον Παναγιώτατο την συγχώρεση και την Πατριαρχική ευλογία και πατρική ευχή του, ως εφόδιο για την είσοδο στην πνευματική περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής. 



Ὁμιλία τῆς Α.Θ.Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου κατά τήν Ἐξόδιον Ἀκολουθίαν τοῦ μακαριστοῦ Πατριάρχου Σόφιας καί πάσης Βουλγαρίας Νεοφύτου (Σόφια, 16 Μαρτίου 2024)


Μακαριώτατε καὶ Ἱερώτατοι ἐκπρόσωποι τῶν κατὰ τόπους ἁγίων τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησιῶν,
Σεβασμιώτατε Μητροπολῖτα Βάρνης καὶ Μεγάλης Πρεσλάβας κ. Ἰωάννη, Ἀντιπροέδρε τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς ἐν Βουλγαρίᾳ Ἐκκλησίας καὶ λοιποὶ τιμιώτατοι Ἀδελφοὶ Ἱεράρχαι,
Ἐξοχώτατε Πρόεδρε τῆς Δημοκρατίας κ. Ροῦμεν Ράντεφ,
Ἐξοχώτατε Πρωθυπουργὲ κ. Νικολάϊ Ντένκοφ καὶ λοιποὶ Ἐκλαμπρότατοι Ἄρχοντες τῆς Χώρας,
Τιμιώτατοι Ἐκπρόσωποι λοιπῶν Χριστιανικῶν Δογμάτων καὶ τῶν Θρησκειῶν,
Ἐξοχώτατοι Ἐκπρόσωποι τῶν ἐνταῦθα Διπλωματικῶν Ἀποστολῶν,
Εὐλαβέστατοι Κληρικοὶ παντὸς βαθμοῦ καὶ Ὁσιώτατοι Μοναχοὶ καὶ Μοναχαί,
Προσφιλέστατα τέκνα τῆς ἐν Σόφιᾳ καὶ πάσῃ τῇ Θεοσώστῳ Χώρᾳ τῆς Βουλγαρίᾳς ἁγίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας!

«Κατέπαυσεν  Ἰακὼβ ἐπιτάσσων τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ καὶ ἐξάρας τοὺς πόδας αὐτοῦ ἐπὶ τὴν κλίνην ἐξέλιπεν καὶ προσετέθη πρὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ» (Γεν. 49, 33). 

Τὸ αὐτὸ συνέβη ἤδη καὶ μὲ τὸν νέον Ἰακὼβ τοῦ εὐσεβοῦς Βουλγαρικοῦ λαοῦ, τὸν σεπτὸν Πατριάρχην τῆς Χάριτος κυρὸν Νεό-φυτον, τὸν σεβάσμιον καὶ πεφιλημένον ἡμῖν Ἀδελφὸν ἐν Κυρίῳ καὶ Συλλειτουργὸν, μετὰ ἀπὸ τετράμηνόν που ἐν τῇ νοσοκομειακῇ κλίνῃ ἐν ἀσθενείᾳ σώματος κατάκλισιν! Ὁ ἀπὸ Φεβρουαρίου τοῦ 2013 σωτηρίου ἔτους τρίτος Πατριάρχης πάσης Βουλγαρίας μετὰ τὴν ὕψωσιν τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Χώρας εἰς Πατριαρχικὴν περιωπὴν καὶ ἀξίαν, μετὰ Κύριλλον καὶ Μάξιμον τοὺς ἀοιδίμους Πρωθιεράρχας, ὁ ἀπὸ Ἐπίσκοπος Λεύκης τὸ πρῶτον καὶ Δοροστόλου καὶ Τσερνόβου κατόπιν, καὶ Ροῦσε τῆς Παραδουναβίας Μητροπολίτης τέως, συμπληρώσας εὐόρκως ἥμισυ περίπου αἰῶνος τιμίας ἐκκλησιαστικῆς διακονίας, ἐπὶ εἴκοσι καὶ ὀκτὼ ἔτη θεοφιλῶς  ἀρχιερατεύσας καὶ ἐπὶ ἐνδεκαετίαν σεμνῶς πατριαρχεύσας, ἐξεμέτρησεν εἰρηνικῶς τὸ ἐπὶ γῆς ζῆν, εὐλογῶν μέχρι τέλους καὶ νουθετῶν καὶ ἐπιστηρίζων ὡς φιλόστοργος πατὴρ τὰ τέκνα του,

Καθαρή Δευτέρα


 Σήμερα, Καθαρή Δευτέρα, εισερχόμαστε στην πρώτη ημέρα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Η αγία μας Εκκλησία, μάς έχει ήδη προσκαλέσει για αγώνα στο στάδιο των αρετών, προβάλλοντας μαζί με την πίστη, την προσευχή,  την ελεημοσύνη και τις άλλες αρετές, μέσω της νηστείας, η οποία ως μαχαίρι αποκόπτει κάθε πάθος και κακία και οδηγεί στην απόκτηση των αρετών και στη μείωση του εγωισμού.
Η αξία της νηστείας υποτιμάται από πολλούς, οι οποίοι θεωρούν ότι η δίαιτα που ακολουθεί ο άνθρωπος είναι υπόθεση που αφορά μόνο το σώμα. Το γεγονός, βέβαια, ότι αυτοί που προβάλλουν τέτοιους ισχυρισμούς φροντίζουν να τους δικαιολογήσουν παρερμηνεύοντας διάφορα χωρία της Αγίας Γραφής ή εισάγοντας άλλα ανύπαρκτα ως υπαρκτά, είναι κάτι που ασφαλώς ισοδυναμεί με αίρεση.

Μνήμη του Αγίου Κυρίλλου Αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων (18 Μαρτίου)


Σήμερα Καθαρή Δευτέρα. Αρχή της Αγίας Τεσσαρακοστής.
Το Στάδιο των αρετών άνοιξε, ας εισέλθουμε αγαπητοί, με πίστη και θάρρος, με ταπείνωση και αληθεία καλλιεργώντας τις αρετές πορευόμενοι 50 ημερών έως το Μεγάλο Σάββατο 4 Μαΐου την Άκρα ταπείνωση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Ας αξιοποιήσουμε το χρονικό αυτό διάστημα με προσευχή, νηστεία όχι μόνο διατροφική, με ελεημοσύνη, μελέτη της Αγίας Γραφής και συχνή συμμετοχή στις Ακολουθίες και κατεξοχήν στη Θεία Λειτουργία, συμμετοχή στη Μετάληψη των Αχράντων Μυστηρίων. Για να λάβουμε το στεφάνι της τιμής από τον Παμβασιλέα Χριστό την ημέρα της Κρίσεως. Μια μέρα όχι μόνο προοπτική του μέλλοντος αιώνος, αλλά εδώ και τώρα καθημερινά.
Σήμερα, 18 Μαρτίου, η Αγία μας Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Αγίου Κυρίλλου Αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων, ο οποίος καταγόταν από την Παλαιστίνη και έζησε στα Ιεροσόλυμα τον 4ο αιώνα. Χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος και ακολούθως αναδείχθηκε Επίσκοπος Ιεροσολύμων σε διαδοχή του Μαξίμου του Γ’.

Κυριακή 17 Μαρτίου 2024

Περί Νηστείας - Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Γεωργίου

Περί Νηστείας

Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Γεωργίου

Ἡ νηστεία εἶναι ἱερός θεσμός πού ἀπαντᾶται συχνά στό ἐκκλησιαστικό ἡμερολόγιο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Συναντᾶται, μέ διάφορες μορφές καί διαφορετική συχνότητα, τόσο στίς ἄλλες χριστιανικές ὁμολογίες, ὅσο καί σέ ἄλλες θρησκεῖες.

Στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ὡστόσο, παρά τήν ἱερότητά του, ὁ θεσμός εἶναι πολλές φορές παρεξηγημένος, τόσο ἀπό αὐτούς πού νηστεύουν, ὅσο καί ἀπό αὐτούς πού δέν νηστεύουν.

Αὐτοί πού δέν νηστεύουν θεωροῦν τόν θεσμό τῆς νηστείας ἀνωφελῆ καί ἀχρείαστο. Αὐτοί ἔχουν λύσει τό πρόβλημα, ἀφοῦ κατάργησαν τή νηστεία. Τό σημεῖο μέχρι τοῦ ὁποίου ἔχει καταργηθεῖ ἡ νηστεία μποροῦμε νά τό καταλάβουμε μ’ ἕναν περίπατο τήν Καθαρά Δευτέρα στούς ἀγρούς. Εἶναι ἔντονη καί τήν ἡμέρα αὐτή, μέρα ἀπόλυτης νηστείας, ἡ μυρωδιά ψηνομένων κρεάτων. Οἱ ἄνθρωποι πού ὑπάγονται στήν κατηγορία αὐτή δέν διαβλέπουν κανένα σκοπό, καμμιά σκοπιμότητα στή νηστεία. Ἄν τούς μιλήσεις γιά νηστεία εἰσπράσσεις μειδιάματα συγκατάβασης ἤ εἰρωνείας.

Μά κι οἱ περισσότεροι ἀπ’ αὐτούς πού νηστεύουν νομίζουν πώς μέ τήν πράξη αὐτή εὐχαριστεῖται ὁ Θεός ἁπλῶς καί μόνον διότι δέν ἔφαγαν ἀπό τό ἕνα ἤ τό ἄλλο εἶδος φαγητοῦ. Στό βάθος, δηλαδή, τῆς σκέψης τους ὑπάρχει μία ἀντίληψη, πού δέν εἶναι χριστιανική, ἀλλά καί πού εἶχε ἐμφανισθεῖ πολύ νωρίς μεταξύ τῶν Χριστιανῶν.

"Κυριακή της Συγγνώμης" - π. Αλέξανδρος και Αγγελική Καριώτογλου

"Την προηγούμενη Κυριακή μας κάλεσε η Εκκλησία να ελέγξουμε τον εαυτό μας με κριτήριο την αγάπη. Σήμερα, μια μέρα πριν την έναρξη της Σαρακοστής , μας καλεί να δείξουμε έμπρακτα την απόφασή μας να αλλάξουμε, να μετανοήσουμε, να αλλάξουμε δηλαδή τρόπο σκέψης και πράξης. Αυτό το γεγονός το σηματοδοτεί η Εκκλησία με μια μεγάλης σημασίας συνήθεια που λαμβάνει χώρα το απόγευμα της Κυριακής της Τυροφάγου, τον Εσπερινό της Συγγνώμης. Οι ιερείς και οι πιστοί στο τέλος του εσπερινού, ζητούν συγγνώμη ο ένας από τον άλλον για τις αστοχίες τους και έτσι μπαίνουμε στην περίοδο της νηστείας της Σαρακοστής συμφιλιωμένοι με τον εαυτό μας και με τους άλλους.

Παρερμηνεία εις τα περί ‘’μοναρχίας του Πατρός’’ δίδει επιχειρήματα εις τον Παπισμόν - Β. Χαραλάμπους

Παρερμηνεία εις τα περί ‘’μοναρχίας του Πατρός’’  δίδει επιχειρήματα εις τον Παπισμόν

Του   Β. Χαραλάμπους, θεολόγου
__________________
Έχουν δυστυχώς προβληθεί  απαράδεκτες δογματικές παρερμηνείες, για να προσδοθεί άλλη χροιά στα πρεσβεία τιμής του Οικουμενικού Θρόνου.   Είναι αλήθεια ότι τέτοιες παρερμηνείες είναι πρωτόγνωρες στην Ορθόδοξη Εκκλησία.  Αν  οι Παπικοί πρόβαλλαν τέτοιες απαράδεκτες δογματικές παρερμηνείες, η Εκκλησία σίγουρα θα τις ανασκεύαζε. 
 
Μια από τις χαρακτηριστικές περιπτώσεις τέτοιων παρερμηνειών είναι και αυτή που πρόβαλε ο νυν Σεβασμιώτατος Αμερικής Ελπιδοφόρος, τότε Μητροπολίτης Προύσης.
 
Σε κείμενο ημερομηνίας 8 Ιανουαρίου 2014, που δημοσιεύτηκε στο ιστολόγιο Αναστάσιος, το οποίο τιτλοφορείτο ‘’Primus sine paribus : Απάντησις εις το περί πρωτείου κείμενον του Πατριαρχείου Μόσχας’’, του νυν Αρχιεπισκόπου Αμερικής, τότε Μητροπολίτου Προύσης,  Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ., όπου κατεγράφοντο μεταξύ άλλων τα εξής : ‘’Παλαιόθεν και συστηματικώς η Εκκλησία εξέλαβε το πρόσωπον του Πατρός ως τον Πρώτον («η μοναρχία του Πατρός») της κοινωνίας των προσώπων της Αγίας Τριάδος’’.

Η τέχνη της αγάπης. - Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας

Η τέχνη της αγάπης.

Αγάπη δεν είναι τι δίνεις, αλλά πώς την δίνεις

Αγάπη δεν είναι το άπλωμα του χεριού μας, αλλά το δόσιμο της καρδιάς μας.

Η αγάπη απαιτεί διάκριση και η διάκριση είναι τέχνη.

Εάν δεν ξέρεις την τέχνη της αγάπης,δεν ξέρεις να αγαπάς.

Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΗΣ ΠΑΤΡΩΝ - ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΚΑΘΑΡΑΣ ΕΒΔΟΜΆΔΟΣ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΗΣ ΠΑΤΡΩΝ 
ΠΡΌΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ 
ΚΑΘΑΡΑΣ ΕΒΔΟΜΆΔΟΣ 
 
1) ΚΑΘΑΡΆ ΔΕΥΤΈΡΑ 
* ωρα 8πμ έως 10.30π.μ  ΟΡΘΡΟΣ,  ΩΡΕΣ,  ΕΣΠΕΡΙΝΌΣ 
* ΩΡΑ 6μμ ΜΕΓΑ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 
 
2) ΤΡΊΤΗ ~ ΤΕΤΆΡΤΗ ~ ΠΈΜΠΤΗ 
ΩΡΑ 6μμ , ΜΕΓΑ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 
 
3) ΤΕΤΆΡΤΗ  ΩΡΑ 3.30μμ  ΕΩΣ  5μμ
 ΕΣΠΕΡΙΝΗ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΗ Θ ΛΕΙΤΟΥΡΓΊΑ 
 
4) ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ 
 Α) ωρα 3.30μμ έως 4.30μμ   Α' ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΩΝ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΩΝ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Β) ωρα 7μμ έως 8.30μμ   Β' ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΩΝ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΩΝ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ 

Μνήμη του Οσίου Αλεξίου, του Ανθρώπου του Θεού (17 Μαρτίου)


 Σήμερα, Κυριακή της Τυρινής, μαζί με τον αναστάσιμο χαρακτήρα της ημέρας είναι αφιερωμένη στην εξορία του Αδάμ από τον Παράδεισο ένεκα της παρακοής στην εντολή του Θεού. Επίσης, η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Οσίου Αλεξίου του Ανθρώπου του Θεού, όπως παραμένει στη συνείδηση των πιστών εντός της Εκκλησίας. 
Γεννήθηκε στη Ρώμη επί των διαδόχων του Μ. Θεοδοσίου. Οι γονείς του ήσαν ενάρετοι άνθρωποι, διέθεταν μεγάλη περιουσία και διακρίνονταν για την αρετή της ελεημοσύνης. Η επιμονή των γονέων του οδήγησε τον Όσιο στον έγγαμο βίο, τον οποίο όμως εγκατέλειψε, με τη σύμφωνη γνώμη της συζύγου του. Παίρνοντας τα αναγκαία υλικά αγαθά μαζί του, έφυγε κρυφά για την Έδεσσα της Συρίας, όπου για 17 χρόνια έζησε ασκητικά, προσευχόμενος και μελετώντας το λόγο του Θεού και μη παραλείποντας την πρόνοια για τους φτωχούς.

Σάββατο 16 Μαρτίου 2024

Με συγχωρείς - π.Θεοδόσιος Μαρτζούχος

Κυριακή της Τυρινής 

Με συγχωρείς

π.Θεοδόσιος Μαρτζούχος

Ο άνθρωπος είναι πολυδιάστατη «υπόθεση» δύσκολα ορατή και αντιληπτή! Η καρδιά του (=ο όλος δηλαδή άνθρωπος, σωματοψυχικά!) είναι βαθύ «πηγάδι» για να είναι ορατός δια μιας!

Αυτό όμως που καταλαβαίνει κανείς δια μιας και εξ᾿ αρχής, είναι το ότι ο άνθρωπος σίγουρα έχει τα… μέσα και τα… έξω. Τα μέσα που δεν φαίνονται και τα έξω που όχι μόνον φαίνονται, αλλά και… «επιβάλλονται». Τα «μέσα» βέβαια δεν είναι μόνον η εσωτερική διάθεση, που έχει ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα αλλά και οι τοποθετήσεις και οι αξίες που καθένας έχει ως κριτήρια ενεργειών. Τα «έξω» διαμορφώνονται και εκφράζονται (έτσι έπρεπε) ως αποτελέσματα των έσω τοποθετήσεων, όμως πολλές φορές αυτονομούνται και αρχίζει ο χορός της υποκρισίας, άλλος να ᾿μαι και άλλος να δείχνω.

Έρχεται σήμερα, Κυριακή της Τυρινής, έξω από την «πόρτα» της Μεγάλης Σαρακοστής ο Χριστός και μας θυμίζει (κατά Ματθαίον κεφ. 6 στίχοι 14-21) ακριβώς αυτήν την αλληλοσυσχέτιση των μέσα με τα έξω και θίγει τρία θεμελιακά θέματα χριστιανικής ωριμότητας, τα εξής:

ΑΡΧΗ ΝΗΣΤΕΙΑΣ - π. Δημητρίου Μπόκου

ΑΡΧΗ ΝΗΣΤΕΙΑΣ

π. Δημητρίου Μπόκου

Ο Χριστός τονίζει την τεράστια σημασία της συγχώρησης προς τους ανθρώπους που μας έφταιξαν και τη θεωρεί απόλυτη και αναντικατάστατη προϋπόθεση για τη δική μας συγχώρηση από τον Θεό. Δεν υποτιμά όμως και τα άλλα πνευματικά αγωνίσματα που πρέπει να κάνουμε, ξεκινώντας από τη νηστεία, για την αποδέσμευσή μας όχι μόνο από την ευχαρίστηση του φαγητού, αλλά και από κάθε άλλη σωματική φιληδονία, και επιπλέον από τις ζημιογόνες εγωκεντρικές προσκολλήσεις της ψυχής, με κυρίαρχη την επιθυμία για πλούτο και θησαυρισμό, δηλαδή τη φιλαργυρία, που είναι κατ’ ουσίαν ειδωλολατρία. Εν όψει λοιπόν της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, τα ανωτέρω ζωτικά αθλήματα πρόκεινται αμέσως ενώπιόν μας (Κυριακή της Τυρινής).

Είθισται βέβαια να τονίζεται ότι η νηστεία μόνο από τροφές δεν έχει αξία, αν δεν συνοδεύεται από την παράλληλη άσκηση αποχής από κάθε κακία. Προσοχή όμως εδώ! Ας μη φτάνουμε κατ’ ευθείαν στο άλλο άκρο, στην πλήρη απαξίωση της νηστείας. «Καλή καρδιά να έχεις, λένε μερικοί. Τί να την κάνεις τη νηστεία;» Έχει μεγάλη όμως αξία η νηστεία και καθ’ εαυτήν. Ουσιαστικά είναι η αρχή κάθε πνευματικού αγώνα. Το πρώτο βήμα στη σύνολη πνευματική άσκηση.

ΟΥΔΕ Ο ΠΑΤΗΡ ΥΜΩΝ ΑΦΗΣΕΙ - π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός

ΟΥΔΕ Ο ΠΑΤΗΡ ΥΜΩΝ ΑΦΗΣΕΙ

π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός 


 «Ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν» (Ματθ. 6, 14)
«῍Αν δὲν συγχωρήσετε στοὺς ἀνθρώπους τὰ παραπτώματά τους, οὔτε κι ὁ Πατέρας σας θὰ συγχωρήσει τὰ δικά σας παραπτώματα». 

            Δεν είναι τυχαίες οι επισημάνσεις του Χριστού στην επί του Όρους ομιλία, τις οποίες μάς υπενθυμίζει η Εκκλησία εν όψει της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, καθώς ακούγονται στο ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής της Τυρινής.

            Πρώτον, μας υπενθυμίζει ο Χριστός ότι ο Θεός είναι Πατέρας μας. Σε κάθε περίοδο, ιδιαιτέρως όμως κατ’ αυτήν της άσκησης, της ηθελημένης δηλαδή παραίτησης από το δικαίωμα κατανάλωσης κάθε τροφής και της επιλογής με τον τρόπο της Εκκλησίας, της υπακοής δηλαδή σε μια αρχή που είναι πιο πάνω από το «εγώ», τόσο το ατομικό όσο και το κοινωνικό, καλούμαστε να μη λησμονήσουμε ότι όλος ο αγώνας της ζωής γίνεται διότι έχουμε Πατέρα εν ουρανοίς. Ο Πατέρας δεν είναι ο αφέντης εξουσιαστής, αλλά Εκείνος που μας υπενθυμίζει ότι η ζωή έχει όρια. Μας υπενθυμίζει ότι η αγκαλιά Του είναι ανοιχτή. Ότι όσο κι αν μέσα μας το θέλημά μας μάς λέει ότι έχουμε δικαίωμα να ζήσουμε, να επιλέξουμε, να παραβιάσουμε, να αρνηθούμε, εντούτοις  Εκείνος είναι παρών και περιμένει και την μετάνοιά μας. Και όχι μόνο. Περιμένει την απόφασή μας να είμαστε παιδιά Του στην πράξη.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ - π ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ

ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

«Βασιλεῦ Οὐράνιε Παράκλητε…, ὁ θησαυρός τῶν ἀγαθῶν…». Ὁ Τριαδικός Θεός, ἔπλασε τόν ἄνθρωπο, αὐτεξούσιον, λογικόν, βασιλέα και ἄρχοντα τῆς κτίσεως. Ἐλεύθερον, ἐάν θέλει, νά θησαυρίζει θησαυρούς οὐράνιους, διά νά εἶναι ἡ καρδιά προσκολλημένη εἰς τόν Θεόν καί εἰς τίς ἐντολές Του. «Ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρός ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καί ἡ καρδία ὑμῶν».

Σήμερα, σεβαστή γερόντισσα, ἡ Εὐαγγελική Περικοπή, τονίζει τρεῖς μεγάλους θησαυρούς πού καλεῖται κατά βούληση ὁ ἄνθρωπος νά ἀκολουθήσει: τήν ἀνεξικακία, τήν εἰλικρίνεια, τήν ἀφιλαργυρία.

Συνεπῶς νά ἀπομακρύνεται ἡ καρδιά ἀπό τήν κακία, τήν ὑποκρισία, τήν φιλαργυρία. Ὁ θησαυρός τῶν ἀγαθῶν, ὁ Παράκλητος, προσκολλᾶται στίς καρδιές αὐτές πού κατά βούλησιν, ἐλεύθερα τηροῦν τίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ, ὥστε ὁ τηρῶν τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, νά γίνεται κατοικητήριο τῆς Ἁγίας Τριάδος. «ἐάν τίς ἀγαπᾷ με…καί μονή παρ’ αὐτῷ ποιήσωμεν»[1].

Οἱ Πατέρες θεωροῦν μακάριον,  ἐκεῖνον πού μέ τήν πρακτικήν φιλοσοφία ὑπερπήδησε τό τεῖχος τῆς ἐμπαθεστάτης ἕξεως καί ἔφθασε εἰς θεωρίας ἐπίβασιν, πέτυχε τήν καλή ἀλλοίωση καί ἀνάβαση καί ἀπό ἐκεῖ, μέ τά φτερά τῆς ἀπάθειας, μέ τή γνώση καί τή σοφία τοῦ Λόγου, ἀναπαύτηκε μέσα στό θεό, πού εἶναι ἡ μακαρία ζωή.

Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ - ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ

Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ (Ματθ. 6, 14-21)
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ
(Διασκευή ομιλίας στην Άνω Ράχη, στις 9/3/1997)
 
Μόνιμες αποκριές
 
Η περασμένη Κυριακή και η σημερινή, είναι Κυριακές που έχουμε απόκριες. Απόκριες βέβαια στην εκκλησιαστική γλώσσα σημαίνει ότι τρώμε για τελευταία φορά καταλύσιμα φαγητά και ειδικά για σήμερα, ψάρια και τυριά. Από αύριο έχουμε την νηστεία και την περισσότερη προσευχή.
Εμείς όμως τις Απόκριες κάνουμε άλλα. Φοράμε μάσκες και έτσι αστειευόμαστε μεταξύ μας. Πειράζουμε τον κόσμο, καλυπτόμενοι κάτω από το προσωπείο που φοράμε. Και ο άλλος ψάχνει να δει ποιος ήταν αυτός που τον κορόιδευσε και δεν μπορεί να το βρει εύκολα, όταν μάλιστα ο μεταμφιεσμένος παραποιεί την φωνή του.
Είναι έθιμο, να γίνονται τέτοιου είδους μασκαρέματα τις ημέρες αυτές. Αλλά το μεγαλύτερο κακό είναι ότι κάποιοι άνθρωποι, έχουν μασκαρέματα και απόκριες όλο τον χρόνο. Πώς γίνεται αυτό; Να πούμε ένα απλό παράδειγμα. Μερικές γυναίκες βάφονται. Βάφουν τα χείλη. Βάφουν τα μάτια τους, βάφουν τα μαλλιά τους. Εκείνες βέβαια που το κάνουν. Γιατί υπάρχουν και πολλές άγιες γυναίκες.

Η ΜΕΘΗ ΤΟΥ ΑΛΚΟΟΛ - Toῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Κυριακὴ τῆς Τυροφάγου (῾Ρωμ. 13,11 – 14,4)

Η ΜΕΘΗ ΤΟΥ ΑΛΚΟΟΛ

Toῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

«Ὡς ἐν ἡμέρᾳ εὐσχημόνως περιπατήσωμεν, μὴ κώμοις καὶ μέθαις, μὴ κοίταις καὶ ἀσελγείαις» (῾Ρωμ. 13,13)

Τί γλυκὰ καὶ οὐράνια εἶνε, ἀδελφοί μου, ὅ­σα μᾶς συμβου­λεύει σήμερα, Κυριακὴ τῆς Τυρινῆς, ὁ ἀ­πόστολος Παῦλος! (῾βλ. Ρωμ. 13,11 – 14,4).
Μᾶς φιλοτιμεῖ ν᾽ ἀγωνιστοῦμε, γιατὶ αὔριο εἶνε Καθαρὰ Δευτέρα. Μᾶς καλεῖ νὰ προ­πονη­θοῦμε, ὅπως οἱ ἀθληταί, τώρα ποὺ ἑτοιμαζόμαστε νὰ μποῦμε στὸ στάδιο τῆς ἁγίας καὶ μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Μᾶς κάνει νὰ σκεφτοῦμε μὲ σοβαρότητα, ὄχι πιὰ ὡς νεοφώ­τιστοι ἀλλὰ ὡς Χριστιανοὶ προχωρημένοι κάπως στὴν ἐ­πίγνωσι τοῦ Θεοῦ, ἄνθρωποι ποὺ συναισθά­νονται καλύτερα τώρα ποιός εἶνε ὁ σκο­πὸς τῆς ζωῆς μας ἐπάνω στὴ γῆ. Μᾶς ὑ­πενθυμίζει ὅτι ὁ χρόνος τρέχει, ὅτι τὸ νούμε­ρο ἐτῶν μας μεγάλωσε. Δὲν εἴμαστε οὔτε νήπια οὔ­­­τε παιδιά· ἡ ἡλικία μας μᾶς ὁδηγεῖ σὲ ἄλλες πιὸ ὥριμες σκέψεις. Μᾶς ἀπομένουν πλέον λιγώτερα χρόνια ζωῆς.
Ἐπειδὴ λοιπὸν πλησιάζουμε πρὸς τὸ τέρμα, πρὸς τὸν τάφο, εἶνε ἀνάγκη νὰ ἑτοιμαστοῦ­με· νὰ πετάξουμε ἀπὸ πάνω μας κάθε φορτίο, κάθε ἁμαρτία, καὶ νὰ ν­τυθοῦμε μὲ κα­τάλληλη στολή, μὲ τὶς ἀρετὲς τοῦ Χριστοῦ.

Δεν μπορώ να συγχωρήσω! - Πέλη Γαλίτη-Κυρβασίλη

Δεν μπορώ να συγχωρήσω!

Κυριακή της συγχώρησης και όλα πλέον μας προετοιμάζουν για την είσοδο της Μεγάλης  Σαρακοστής. Η εκκλησία έχει επιλέξει μια μέρα πριν την Καθαρά Δευτέρα να μας υπενθυμίσει ότι πρέπει να συγχωρηθούμε με αυτούς που μας πλήγωσαν, αλλά και να ζητήσουμε συγγνώμη προς αυτούς που εμείς πληγώσαμε Όλοι οι χριστιανοί αναγνωρίζουν την αξία της συγχώρησης, στην πράξη  όμως η απόφαση και εκτέλεσή της είναι άβολη, δύσκολη, κάποιες φορές αδιανόητη έως και αδύνατη. Ποιες είναι αυτές οι δυνάμεις μέσα μας που μας κάνουν πληγωμένους μοιρολάτρες ενώ κατά βάθος γνωρίζουμε καλά ότι η συγχώρηση είναι το μόνο λυτρωτικό βήμα προκειμένου να απαλλαγούμε από τα κρατούμενα του παρελθόντος που μας κυνηγούν και μας τιμωρούν;

Αυτοί που εμπνέονται από το Άγιο Πνεύμα, μπορούν να συγχωρήσει αμέσως και με άνεση. Όμως η συγχώρηση έχει στάδια, έχει σκαλοπάτια που ανεβαίνουμε και που πολύ  συχνά κατεβαίνουμε. Το σκαλοπάτι της χάριτος είναι το ανώτερο και βεβαίως  το ζητούμενο.  Όμως, δεν θα  φτάσουν όλοι στο σκαλοπάτι αυτό αν δεν το επιθυμούν καρδιακά και κυρίως αν δεν τους χαριστεί άνωθεν. Αξίζει όμως να δούμε σε ποια στάδια κινούμαστε οι περισσότεροι, και τι είναι αυτό μέσα μας που μας  δυσκολεύει τόσο πολύ να συγχωρήσουμε.

ΤΑ «ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ» ΚΑΙ Η ΑΝΟΙΞΗ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ - Χρυσόστομος Α. Σταμούλης

ΤΑ «ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ» ΚΑΙ Η ΑΝΟΙΞΗ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Ο Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ γράφει στην parallaxi με αφορμή τις επιστολές του Μητροπολίτη Φιλόθεου και της Διευθύντριας του Φεστιβάλ Ελίζ Ζαλαντό.

«Μα τη Μεγαλόχαρη, παρακινήθηκα να κοιτάξω πίσω μου για να ιδώ με ποιον τρίτο μιλάτε»

Χρυσόστομος Α. Σταμούλης

Την Άνοιξη του 1956, ο Ζήσιμος Λορεντζάτος, με αφορμή την ανάγνωση του Κύπρον, ου μ’εθέσπισεν (ή Ημερολόγιον Καταστρώματος Γ΄), κατηγορεί τον Γιώργο Σεφέρη για «αισθητικό αυτοσκοπό»,[1] παρόμοιο με αυτόν που η ανθρωπότητα γνώρισε κατά την περίοδο δύο «παραπλανημένων», περιορισμένων και ασήμαντων εποχών, «τη στερνή κλασική περίοδο και τα τελευταία πεντακόσια περίπου χρόνια στην Ευρώπη».[2]

Το θέμα μου εδώ δεν είναι να εξετάσω τούτη τη διαμάχη  -το έχω κάνει με τρόπο αναλυτικό ακριβώς είκοσι χρόνια πριν, στο βιβλίο μου Κάλλος το άγιον. Προλεγόμενα στη φιλόκαλη αισθητική της Ορθοδοξίας, εκδ. Ακρίτας, Αθήνα 2004. Αυτό που με επαναφέρει σε αυτή τη συζήτηση, είναι η απάντηση του Σεφέρη, η οποία ξεκινά με την έκφραση της έκπληξής  του προς τον Λορεντζάτο, αλλά και τον  Φίλιππο Σέρραρντ, που φαίνεται να συμφωνεί με τις παρατηρήσεις του Λορεντζάτου στον Σεφέρη. Μια έκπληξη, η οποία διατυπώνεται με τις λέξεις του τίτλου αυτής της παρέμβασής μου, «Μα τη Μεγαλόχαρη, παρακινήθηκα να κοιτάξω πίσω μου για να ιδώ με ποιον τρίτο μιλάτε» [3].