Τὶς σκέψεις μας καὶ τὰ συναισθήματά μας.
Τὰ σχέδιά μας πρὶν ἀκόμη ὁλοκληρωθοῦν.
Τὰ θέματα ποὺ ἀφοροῦν τὴν οἰκογένειά μας.
Τὶς καλὲς πράξεις καὶ τὰ κατορθώματά μας.
Τὶς καλοσύνες καὶ τὶς ἐλεημοσύνες μας.
Τὸν πνευματικό μας ἀγώνα καὶ τὴν ἄσκηση στὴν ἀρετή.
Τὶς πνευματικές μας γνώσεις χωρὶς βίωμα καὶ ἐμπειρία.
Τὰ ἀρνητικὰ σχόλια, τίς κριτικές καὶ τὶς πληροφορίες γιὰ τοὺς ἄλλους.
Τὰ μυστικὰ ποὺ κάποιοι μᾶς ἐμπιστεύθηκαν.
Οὔτε περιαυτολογοῦμε καυχώμενοι γιὰ ὅ,τι καλὸ δικό μας. Οὔτε προσβάλλουμε διαδίδοντας ὅ,τι κακὸ γιὰ τὸν ἄλλο. Οὔτε βλασφημοῦμε τὰ Θεῖα, Θεὸς φυλάξοι… Τὰ λόγια εἶναι φτερά, τὰ παίρνει ὁ ἄνεμος, πετοῦν γρήγορα. Στὴν πορεία τους ἢ χάνονται ἢ δυστυχῶς πολλαπλασιάζονται ἀλλοιωμένα. Τὰ λόγια μας πρέπει νὰ εἶναι μέλι, ὄχι δηλητήριο. «Εἴς τις ἐν λόγω οὐ πταίει, οὖτος τέλειος ἀνὴρ (ἄνθρωπος)».