«Εις εαυτόν δε ελθών»
Χαράματα την άφησες την πατρική εστία,
το σχέδιο σου έτοιμο, κανείς δεν σε κρατούσε.
Κοφτές κινήσεις, βιαστικές, το βλέμμα αγριεμένο,
τα μάτια σου μαρτύραγαν την βία στη φυγή σου.
Στα πλούτη του Πατέρα σου μερίδιο ζητούσες,
ήθελες το άγνωστο μ’ αυτά να κατακτήσεις.
Του κόσμου την απόλαυση μονάχα νοσταλγούσες,
νόμιζες ελεύθερος για πάντα πως θα ζούσες.
Γοργά απομακρύνθηκες χωρίς να πεις κουβέντα
τα μάτια Του δεν πρόλαβες κλαμένα ν’ αντικρίσεις.
Tο βλέμμα Του για μια στιγμή μονάχα αν κοιτούσες,
στα πόδια Του θα έπεφτες, συγγνώμη να ζητούσες.
Βραδιά αφέγγαρη ξεκίνησες του γυρισμού το δρόμο,
τα μάτια Του δεν μπόρεσες ευθέως να κοιτάξεις.
Βαθύ σκοτάδι γύρω σου, μα συ δεν ήσουν μόνος∙
από ψηλά σε φώτιζε η Αγάπη του Πατέρα.
Χαράματα την άφησες την πατρική εστία,
το σχέδιο σου έτοιμο, κανείς δεν σε κρατούσε.
Κοφτές κινήσεις, βιαστικές, το βλέμμα αγριεμένο,
τα μάτια σου μαρτύραγαν την βία στη φυγή σου.
Στα πλούτη του Πατέρα σου μερίδιο ζητούσες,
ήθελες το άγνωστο μ’ αυτά να κατακτήσεις.
Του κόσμου την απόλαυση μονάχα νοσταλγούσες,
νόμιζες ελεύθερος για πάντα πως θα ζούσες.
Γοργά απομακρύνθηκες χωρίς να πεις κουβέντα
τα μάτια Του δεν πρόλαβες κλαμένα ν’ αντικρίσεις.
Tο βλέμμα Του για μια στιγμή μονάχα αν κοιτούσες,
στα πόδια Του θα έπεφτες, συγγνώμη να ζητούσες.
Βραδιά αφέγγαρη ξεκίνησες του γυρισμού το δρόμο,
τα μάτια Του δεν μπόρεσες ευθέως να κοιτάξεις.
Βαθύ σκοτάδι γύρω σου, μα συ δεν ήσουν μόνος∙
από ψηλά σε φώτιζε η Αγάπη του Πατέρα.
Στάχυς
11 σχόλια:
Πολύ ωραίο.
νγς
Ο Πατέρας μας, ο Θεός, μας περιμένει. Ας πέσουμε στην αγκαλιά Του και με συντριβή και εμπιστοσύνη στην αγάπη Του ας ζητήσουμε, μέσα από την εξομολόγηση, τη συγχώρεση για τα λάθη μας και τις μικρές ή μεγάλες αμαρτίες μας. Το ποίημα μας προετοιμάζει για αυτή την τολμηρή κίνηση.
πολυ καλο το ποιημα!!!
συγχαρητηρια..
Ωραίο το ποίημα
αλλά με μικρές στιχουργικές αδυναμίες
Για άλλη μια φορά σε απήλαυσα...Καλή συνέχεια!
Αν και δεν συνηθίζω να διαβάζω ποιήματα, αυτά που έχω δει σε αυτή τη σελίδα μ' αρέσουν, αν όχι όλα τα περισσότερα.Το συγκεκριμένο με άγγιξε.Συγχαρητήρια!
Είσαι πάντα υπέροχος στο γράψιμο.
Ναι μόνη ελπίδα κάθε παραστρατημένου είναι η Αγάπη του Πατέρα. Είθε και εγώ να πάρω του γυρισμού το δρόμο.
Πολύ καλό.
Το ποίημα αυτό τα έχεις δημοσιεύσει και κάπου αλλού;
Ή να το ρωτήσω διαφορετικά είναι γραμμένα για εδώ ή τα παίρνεις ιστολόγε από κάπου αλλού;
Είδα κάποιους να λένε μερικά αρνητικά στον Αλεξανδρέα και έριξα μια ματιά και στα δικά σου σχόλια.
Την γλίτωσες δεν σε πίκραναν εσένα.
Το ποίημα σου μου άρεσε.
Μπράβο φίλε.
Γιατί αυτό είναι καλό ποίημα ενώ το άλλο...Αστα να πάνε...
ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ...ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕΤΟ ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ$%^#$%^#$%^#$^&@#$%&$%&
Δημοσίευση σχολίου